van Wervelwind
Ze zeggen therapie is zwaar, is vermoeiend.
Is erg intensief!
Maar beseffen niet, dat hun hulp in huis,
en als een wervelwind door mijn woonkamer gaan
en alles op zijn kop gaat,
voor mij veel zwaarder is dan therapie.
Ik hoor blij te zijn dat mijn woonkamer eindelijk weer schoon is.
Ik hoor…..
Ach mensen,
Het onderstaande gedicht verwoordt het treffend.
Als ik als kind niet altijd zo stil had hoeven zijn,
Had ik vandaag misschien het hoogste lied gezongen.
Als ik als kind niet altijd zo alleen was geweest,
Had ik vandaag misschien al lang iemand gevonden.
Als ik als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn,
Had ik vandaag misschien van iemand durven houden.
Als ik als kind niet altijd zo’n puinhoop had gezien,
Had ik vandaag misschien kastelen kunnen bouwen.
Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend,
Was ik die warmte in mijn winter nooit verloren.
Als ik als kind de warmte van een nest had gekend,
Had het mijn leven lang niet gevroren.
Als ik als kind al niet zo oud had hoeven zijn,
Had ik vandaag nog een kinderlied gezongen.
Als ik als kind gewoon een kind had kunnen zijn,
Was ik vandaag als kind opnieuw begonnen.
Liselore Gerritsen
(In Oktoberkind, 1984)
Dan reageerde ik maar niet zo als gebruikelijk in de volwassenwereld.
Ik was apathisch.
Mijn vriendin was helemaal gelukkig en trots.
Je woonkamer is weer netjes en schoon.
Ik heb haar bedankt voor haar werk
en kon benoemen, dat ik te moe ben om hier van te genieten.
Daarna, toen ik alleen was kwamen alle emoties eruit.
Emotioneel was deze grote schoonmaak en veranderingen die ze door voer te veel. En is ze met haar actie vierkant over mij heen gelopen.
Waardoor dit voor mij een hele intensieve ‘therapie’ was.
Nu, nu er een nacht overheen is gegaan, kan ik verstandelijk haar enthousiasme en vaart begrijpen. En kijk ik wat anders naar dit geheel, wat voor mij gisteren overkwam als een wervelwind door mijn woonkamer. Wat ik niet kon bij benen.
Nu ik zelf wat bij gekomen ben van deze actie, kan ik rustig terugzetten, wat ik weer terug op hun oude plek wil hebben!
Mij helpen met structuur, rust in huis brengen, is prima.
Maar als ik hierdoor op mijn tenen moet staan om een appel uit mijn fruitmand te pakken, werkt dit niet voor mij.
En prima, dat zij vind dat mijn pannen in de keuken horen.
Ik vind ze prima, in de kast in de woonkamer staan!
Daar heb ik volop de ruimte,
en anders is het proppen in mijn aanrechtkastje.
Waar ik juist zo blij met mijn overzicht ben.
Dus nee,
beste meid.
Dat gaat niet gebeuren.
Was ik gisteren overrompeld,
door je aanpak.
Ik ben er de volgende keer op voorbereid
Hulp is goed,
maar er zijn grenzen!
Hartelijke groet,
Gonnie
Ze zeggen therapie is zwaar, is vermoeiend.
Is erg intensief!
Maar beseffen niet, dat hun hulp in huis,
en als een wervelwind door mijn woonkamer gaan
en alles op zijn kop gaat,
voor mij veel zwaarder is dan therapie.
Ik hoor blij te zijn dat mijn woonkamer eindelijk weer schoon is.
Ik hoor…..
Ach mensen,
Het onderstaande gedicht verwoordt het treffend.
Als ik als kind niet altijd zo stil had hoeven zijn,
Had ik vandaag misschien het hoogste lied gezongen.
Als ik als kind niet altijd zo alleen was geweest,
Had ik vandaag misschien al lang iemand gevonden.
Als ik als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn,
Had ik vandaag misschien van iemand durven houden.
Als ik als kind niet altijd zo’n puinhoop had gezien,
Had ik vandaag misschien kastelen kunnen bouwen.
Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend,
Was ik die warmte in mijn winter nooit verloren.
Als ik als kind de warmte van een nest had gekend,
Had het mijn leven lang niet gevroren.
Als ik als kind al niet zo oud had hoeven zijn,
Had ik vandaag nog een kinderlied gezongen.
Als ik als kind gewoon een kind had kunnen zijn,
Was ik vandaag als kind opnieuw begonnen.
Liselore Gerritsen
(In Oktoberkind, 1984)
Dan reageerde ik maar niet zo als gebruikelijk in de volwassenwereld.
Ik was apathisch.
Mijn vriendin was helemaal gelukkig en trots.
Je woonkamer is weer netjes en schoon.
Ik heb haar bedankt voor haar werk
en kon benoemen, dat ik te moe ben om hier van te genieten.
Daarna, toen ik alleen was kwamen alle emoties eruit.
Emotioneel was deze grote schoonmaak en veranderingen die ze door voer te veel. En is ze met haar actie vierkant over mij heen gelopen.
Waardoor dit voor mij een hele intensieve ‘therapie’ was.
Nu, nu er een nacht overheen is gegaan, kan ik verstandelijk haar enthousiasme en vaart begrijpen. En kijk ik wat anders naar dit geheel, wat voor mij gisteren overkwam als een wervelwind door mijn woonkamer. Wat ik niet kon bij benen.
Nu ik zelf wat bij gekomen ben van deze actie, kan ik rustig terugzetten, wat ik weer terug op hun oude plek wil hebben!
Mij helpen met structuur, rust in huis brengen, is prima.
Maar als ik hierdoor op mijn tenen moet staan om een appel uit mijn fruitmand te pakken, werkt dit niet voor mij.
En prima, dat zij vind dat mijn pannen in de keuken horen.
Ik vind ze prima, in de kast in de woonkamer staan!
Daar heb ik volop de ruimte,
en anders is het proppen in mijn aanrechtkastje.
Waar ik juist zo blij met mijn overzicht ben.
Dus nee,
beste meid.
Dat gaat niet gebeuren.
Was ik gisteren overrompeld,
door je aanpak.
Ik ben er de volgende keer op voorbereid
Hulp is goed,
maar er zijn grenzen!
Hartelijke groet,
Gonnie
