van "Mama, ik moet je iets vertellen..." Kindermisbruik, je hoopt het nooit mee te maken. Maar als het toch gebeurd, doe je dan aangifte of niet? Linda werd misbruikt en vindt van wel. Wat is jouw mening?
(Zet a.u.b. de film even op pauze nadat u op play drukt: de film kan zo deels inladen)
'Mama, ik moet je iets vertellen...' is een documentaire over de familie van een misbruikt kind waarin het taboe om er over te praten na bijna 20 jaar doorbroken wordt.
Bron video: https://vimeo.com/87340428
Bron artikel: Facebook.com/Slachtofferhulp
UPDATE INFO:
Als je een geheim hebt waar je ziek van wordt…!
Vanaf haar derde werd Linda (31) seksueel misbruikt. Door haar opa. Haar ouders deden nooit aangifte. “Een grote fout. Ik wil anderen voor die fout behoeden. Daarom doe ik mijn verhaal.”
Ze weet het nog als de dag van gisteren. De avond dat ze aan haar moeder vertelde dat opa haar misbruikte. Linda was toen negen jaar. Het misbruik duurde al ruim zes jaar, met enige regelmaat.”Ik lag in mijn stapelbed. Het was een warme zomeravond. Ik voelde van binnen dat er iets niet goed met me was. Ik liep de trap af, naar de woonkamer. Mijn moeder zat beneden op de bank en toen kwam het er zomaar uit: ‘Opa zit vaak aan me en ik wil dat niet meer.’ Ik hoor het me nog zeggen.” Het was een spontane actie.
Maar wel eentje die de wereld van Linda’s familieleden op hun grondvesten deed schudden. “Mijn moeder geloofde mijn verhaal direct. Ik was zo opgelucht dat ik het eindelijk met iemand kon delen. Ze heeft met me gepraat die avond, maar weet niet meer precies wat ze zei. Dezelfde avond heeft ze mijn oom en tante geïnformeerd. Die zijn direct naar opa gegaan.”
Opa zit vaak aan me en ik wil het niet meer. Ik hoor het me nog zeggen.
In het begin dacht Linda dat het normaal was dat opa ‘van alles met haar deed, en zij ook van alles met opa moest doen.’ “Het was ons geheimpje. Niemand mocht het weten. Hij speelde het slim.”Na de confrontatie van de familieleden gaf de opa van Linda het misbruik toe. “Niet door veel te zeggen. Hij zweeg vooral. Het was voldoende bewijs.” Ook Linda’s nichtje werd misbruikt, maar haar verhaal werd niet door de hele familie geloofd.
“Sinds mijn openbaring heb ik opa nooit meer gezien. Ja, een keertje nog. Ik kwam hem toevallig tegen in een winkelcentrum. We woonden allebei in Arnhem. Toen ik hem opeens zag staan, schrok ik me wezenloos. Ik ben omgekeerd en weggerend, heel hard.”Haar opa overleed een aantal jaar later. Van een aangifte is het nooit gekomen. “Mijn ouders wilden me alle ellende van rechtszaken en verhoren besparen. Ze dachten dat het beter voor me was.”
Maar zo ziet Linda het absoluut niet. “Dat is niet goed van ze geweest. Er had een proces moeten komen om die man achter slot en grendel te krijgen.” Mijn ouders wilden me alle ellende van rechtszaken en verhoren besparen. Ze dachten dat het beter voor me was. Om anderen voor die fout te behoeden, heeft Linda een documentaire gemaakt: ‘Mama, ik moet je iets vertellen’. In de documentaire confronteert ze haar familieleden met het jarenlange misbruik. Dat levert soms heel pijnlijke momenten op.
De documentaire staat sinds kort online. “Het is een heel open en intiem project, maar ik hoop dat ik anderen met mijn verhaal kan helpen. Mijn familieleden staan achter de docu. Het is niet makkelijk, maar wel met een reden. Mensen die zijn misbruikt, moeten altijd aangifte doen.” Haar oma heeft de documentaire nog niet gezien. Die bleef, ondanks het misbruik, altijd bij haar man. Linda is nog altijd heel close met haar. “Maar ik neem het haar wel kwalijk dat ze hem nooit heeft verlaten.”
Of Linda haar opa haat? “Ik weet niet of ik hem haat. Hij was ziek in zijn hoofd. Wat hij met mij heeft gedaan, heeft flinke sporen achtergelaten. Vergeven kan ik hem niet.” Want ook al is het 20 jaar later, nog altijd heeft Linda last van haar misbruik, ook al heeft ze nu goede professionele hulp. “Ik ben er nog niet. Heb nog regelmatig flashbacks en droom over nare herinneringen. Ik zit nu weer even in een dip. Voel me sneller depressief.” Maar er is goede hoop. Linda heeft een vriend en krijgt haar leven steeds beter op de rit. “Ik ben nog jong en heb een heel leven voor me. Ik voel dat ik weer helemaal gelukkig kan worden en een mooi leven kan gaan opbouwen. Dat gaat me zeker lukken.”
BRON: voordelachvaneenkind.nl
(Zet a.u.b. de film even op pauze nadat u op play drukt: de film kan zo deels inladen)
'Mama, ik moet je iets vertellen...' is een documentaire over de familie van een misbruikt kind waarin het taboe om er over te praten na bijna 20 jaar doorbroken wordt.
Bron video: https://vimeo.com/87340428
Bron artikel: Facebook.com/Slachtofferhulp
UPDATE INFO:
Als je een geheim hebt waar je ziek van wordt…!
Vanaf haar derde werd Linda (31) seksueel misbruikt. Door haar opa. Haar ouders deden nooit aangifte. “Een grote fout. Ik wil anderen voor die fout behoeden. Daarom doe ik mijn verhaal.”
Ze weet het nog als de dag van gisteren. De avond dat ze aan haar moeder vertelde dat opa haar misbruikte. Linda was toen negen jaar. Het misbruik duurde al ruim zes jaar, met enige regelmaat.”Ik lag in mijn stapelbed. Het was een warme zomeravond. Ik voelde van binnen dat er iets niet goed met me was. Ik liep de trap af, naar de woonkamer. Mijn moeder zat beneden op de bank en toen kwam het er zomaar uit: ‘Opa zit vaak aan me en ik wil dat niet meer.’ Ik hoor het me nog zeggen.” Het was een spontane actie.
Maar wel eentje die de wereld van Linda’s familieleden op hun grondvesten deed schudden. “Mijn moeder geloofde mijn verhaal direct. Ik was zo opgelucht dat ik het eindelijk met iemand kon delen. Ze heeft met me gepraat die avond, maar weet niet meer precies wat ze zei. Dezelfde avond heeft ze mijn oom en tante geïnformeerd. Die zijn direct naar opa gegaan.”
Opa zit vaak aan me en ik wil het niet meer. Ik hoor het me nog zeggen.
In het begin dacht Linda dat het normaal was dat opa ‘van alles met haar deed, en zij ook van alles met opa moest doen.’ “Het was ons geheimpje. Niemand mocht het weten. Hij speelde het slim.”Na de confrontatie van de familieleden gaf de opa van Linda het misbruik toe. “Niet door veel te zeggen. Hij zweeg vooral. Het was voldoende bewijs.” Ook Linda’s nichtje werd misbruikt, maar haar verhaal werd niet door de hele familie geloofd.
“Sinds mijn openbaring heb ik opa nooit meer gezien. Ja, een keertje nog. Ik kwam hem toevallig tegen in een winkelcentrum. We woonden allebei in Arnhem. Toen ik hem opeens zag staan, schrok ik me wezenloos. Ik ben omgekeerd en weggerend, heel hard.”Haar opa overleed een aantal jaar later. Van een aangifte is het nooit gekomen. “Mijn ouders wilden me alle ellende van rechtszaken en verhoren besparen. Ze dachten dat het beter voor me was.”
Maar zo ziet Linda het absoluut niet. “Dat is niet goed van ze geweest. Er had een proces moeten komen om die man achter slot en grendel te krijgen.” Mijn ouders wilden me alle ellende van rechtszaken en verhoren besparen. Ze dachten dat het beter voor me was. Om anderen voor die fout te behoeden, heeft Linda een documentaire gemaakt: ‘Mama, ik moet je iets vertellen’. In de documentaire confronteert ze haar familieleden met het jarenlange misbruik. Dat levert soms heel pijnlijke momenten op.
De documentaire staat sinds kort online. “Het is een heel open en intiem project, maar ik hoop dat ik anderen met mijn verhaal kan helpen. Mijn familieleden staan achter de docu. Het is niet makkelijk, maar wel met een reden. Mensen die zijn misbruikt, moeten altijd aangifte doen.” Haar oma heeft de documentaire nog niet gezien. Die bleef, ondanks het misbruik, altijd bij haar man. Linda is nog altijd heel close met haar. “Maar ik neem het haar wel kwalijk dat ze hem nooit heeft verlaten.”
Of Linda haar opa haat? “Ik weet niet of ik hem haat. Hij was ziek in zijn hoofd. Wat hij met mij heeft gedaan, heeft flinke sporen achtergelaten. Vergeven kan ik hem niet.” Want ook al is het 20 jaar later, nog altijd heeft Linda last van haar misbruik, ook al heeft ze nu goede professionele hulp. “Ik ben er nog niet. Heb nog regelmatig flashbacks en droom over nare herinneringen. Ik zit nu weer even in een dip. Voel me sneller depressief.” Maar er is goede hoop. Linda heeft een vriend en krijgt haar leven steeds beter op de rit. “Ik ben nog jong en heb een heel leven voor me. Ik voel dat ik weer helemaal gelukkig kan worden en een mooi leven kan gaan opbouwen. Dat gaat me zeker lukken.”
BRON: voordelachvaneenkind.nl
Laatst aangepast door Admin op vr 28 aug 2015, 13:18; in totaal 1 keer bewerkt
