van Bron: volkskrant.nl OPINIE - Jan Bennink − 07/10/12, 08:00
© ANP. Commissie-voorzitter Rieke Samson-Geerlings.
OPINIE: Rieke Samson, de voorzitter van de Commissie Samson, kan de wereld morgen in een klap duidelijk maken dat in Nederland niet structureel kindermisbruikers de hand boven het hoofd gehouden wordt, schrijft columnist Jan Bennink. 'It's a very dirty job, but somebody has to do it.'
Systematisch misbruik van kinderen was een paar jaar geleden nog iets dat uit België kwam. An, Eefje, Julie en Melissa. Een horroronderwerp, veilig weggestopt onder de zuidgrens, waar Dutroux, het monster van Luik, en zijn trawanten dingen deden die hier nooit zouden kunnen.
Hoe anders is dat nu.
Begin 2010 ging de deksel van de doofpot van Pandora. Misbruik in de kerk, misbruik in de jeugdzorg, misbruik in de kinderopvang. Er kwam geen einde aan.
Peuterklasjes, snoezelruimtes, slaapzalen, internaten, pleeggezinnen, de sacristie. Waar in Nederland zijn kleine kinderen nog veilig voor grijpgrage vingers?
Zware commissies, die van Deetman en Samson, werden aangesteld. Eindelijk zou de onderste steen boven komen. En het recht zijn loop hebben.
Robert M.
En in één geval is dat ook gebeurd. Echter niet dankzij die eminente commissies, maar dankzij Nijntje. Door haar afbeelding in een smerige foto werd Robert M. uiteindelijk het hofnarretje van de Nederlandse kindermisbruikscene. Het monster van Riga werd gepakt en veroordeeld tot achttien jaar en TBS. En daar is heel misschien mee te leven voor de ouders en hun kinderen.
Maar vergelijk de straf van M. eens met het lot van Broeder Gregorius, het monster van Boekel. Hij liet, zo beweert men, kleine jongetjes castreren en werd nooit gestraft.
Andreas evenmin. Het monster van Heel kon, naar verluidt, ongestraft zevenendertig geestelijk gehandicapte kinderen vermoorden.
En ook de paters Salesianen, de monsters van 's Heerenberg bleven, voor zover ik weet, immuun voor 's werelds recht.
De commissie Deetman bleek slechts een succesvolle Katholieke bliksemafleider voor de dreigende volkswoede. En leidde niet tot de massatribunalen waar de slachtoffers van kindermisbruik recht op hebben.
Spijt en schadevergoeding
Terwijl de boevenwagen langs kloosters en katholieke bejaardentehuizen had moeten rijden om monsters van hun bed te lichten, lag bij de commissie Deetman de nadruk op spijt en schadevergoeding, een goed gesprek van verzoening tussen dader en slachtoffer. Niet een van de duizend beschuldigden werd aangeklaagd. 'Verjaard'. 'Niet genoeg bewijs'; klonk het opgelucht. Kan het nog perverser?
Morgen, 8 oktober, heeft Rieke Samson, de voorzitter van de Commissie Samson, de kans om het beter te doen dan Wim Deetman. Zij kan de wereld in een klap duidelijk maken dat in Nederland niet structureel kindermisbruikers de hand boven het hoofd gehouden wordt.
Van Samson, voormalig Procureur Generaal van het Openbaar Ministerie, wil ik dus meer horen dan een verklaring dat het allemaal beter moet in de toekomst. Van haar verwacht ik behalve een kundig verslag, een stevig advies over de vervolging van de monsters die zich schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van kinderen die onder de verantwoordelijkheid van de overheid vielen en nog steeds vallen.
Rieke: "it's a very dirty job, but somebody has to do it. Now do it".
Jan Bennink is reclameman, publicist en columnist voor Volkskrant.nl
© ANP. Commissie-voorzitter Rieke Samson-Geerlings.
OPINIE: Rieke Samson, de voorzitter van de Commissie Samson, kan de wereld morgen in een klap duidelijk maken dat in Nederland niet structureel kindermisbruikers de hand boven het hoofd gehouden wordt, schrijft columnist Jan Bennink. 'It's a very dirty job, but somebody has to do it.'
Systematisch misbruik van kinderen was een paar jaar geleden nog iets dat uit België kwam. An, Eefje, Julie en Melissa. Een horroronderwerp, veilig weggestopt onder de zuidgrens, waar Dutroux, het monster van Luik, en zijn trawanten dingen deden die hier nooit zouden kunnen.
Hoe anders is dat nu.
Begin 2010 ging de deksel van de doofpot van Pandora. Misbruik in de kerk, misbruik in de jeugdzorg, misbruik in de kinderopvang. Er kwam geen einde aan.
Peuterklasjes, snoezelruimtes, slaapzalen, internaten, pleeggezinnen, de sacristie. Waar in Nederland zijn kleine kinderen nog veilig voor grijpgrage vingers?
Zware commissies, die van Deetman en Samson, werden aangesteld. Eindelijk zou de onderste steen boven komen. En het recht zijn loop hebben.
Robert M.
En in één geval is dat ook gebeurd. Echter niet dankzij die eminente commissies, maar dankzij Nijntje. Door haar afbeelding in een smerige foto werd Robert M. uiteindelijk het hofnarretje van de Nederlandse kindermisbruikscene. Het monster van Riga werd gepakt en veroordeeld tot achttien jaar en TBS. En daar is heel misschien mee te leven voor de ouders en hun kinderen.
Maar vergelijk de straf van M. eens met het lot van Broeder Gregorius, het monster van Boekel. Hij liet, zo beweert men, kleine jongetjes castreren en werd nooit gestraft.
Andreas evenmin. Het monster van Heel kon, naar verluidt, ongestraft zevenendertig geestelijk gehandicapte kinderen vermoorden.
En ook de paters Salesianen, de monsters van 's Heerenberg bleven, voor zover ik weet, immuun voor 's werelds recht.
De commissie Deetman bleek slechts een succesvolle Katholieke bliksemafleider voor de dreigende volkswoede. En leidde niet tot de massatribunalen waar de slachtoffers van kindermisbruik recht op hebben.
Spijt en schadevergoeding
Terwijl de boevenwagen langs kloosters en katholieke bejaardentehuizen had moeten rijden om monsters van hun bed te lichten, lag bij de commissie Deetman de nadruk op spijt en schadevergoeding, een goed gesprek van verzoening tussen dader en slachtoffer. Niet een van de duizend beschuldigden werd aangeklaagd. 'Verjaard'. 'Niet genoeg bewijs'; klonk het opgelucht. Kan het nog perverser?
Morgen, 8 oktober, heeft Rieke Samson, de voorzitter van de Commissie Samson, de kans om het beter te doen dan Wim Deetman. Zij kan de wereld in een klap duidelijk maken dat in Nederland niet structureel kindermisbruikers de hand boven het hoofd gehouden wordt.
Van Samson, voormalig Procureur Generaal van het Openbaar Ministerie, wil ik dus meer horen dan een verklaring dat het allemaal beter moet in de toekomst. Van haar verwacht ik behalve een kundig verslag, een stevig advies over de vervolging van de monsters die zich schuldig hebben gemaakt aan seksueel misbruik van kinderen die onder de verantwoordelijkheid van de overheid vielen en nog steeds vallen.
Rieke: "it's a very dirty job, but somebody has to do it. Now do it".
Jan Bennink is reclameman, publicist en columnist voor Volkskrant.nl
