Actiegroep houdt kinderen uit handen jeugdzorg

BRON: Nederlands Jeugd Instituut

29 september 2014

Binnen Nederland is een actiegroep actief die kinderen voor bureau jeugdzorg verstopt. De kinderen duiken onder op geheime adressen in Nederland of het buitenland. Dagblad de Stentor stuitte op de groep bij onderzoek naar de verdwijning van een 10-jarige jongen uit Sneek die in 2012 voor het eerst uit huis werd geplaatst.

De kinderen verblijven uit angst voor ontdekking enkele dagen op één adres. De groep bestaat ruim een jaar en telt ongeveer twintig mensen met negatieve ervaringen met jeugdzorg. Ze hebben inmiddels zes kinderen opgevangen. De Stentor sprak meerdere leden van de groep. 'Kinderen verdwijnen onterecht in instellingen', is het motief van een van hen.

Jeugdzorg Nederland weet van het verborgen houden van kinderen maar is verrast dat dit georganiseerd gebeurt. Bureau Jeugdzorg Friesland zegt dat de verdwijning bij de politie is gemeld. Op 8 oktober beslist de familierechter in Leeuwarden over verlenging van de uithuisplaatsing van de jongen.

Bron: de Stentor, 29 september 2014; de Telegraaf, 29 september 2014

Dat er kinderen onderduiken om uit handen van jeugdzorg te blijven is niets nieuws. We hebben hier op het forum het verhaal van Ada Busman.

Er zijn veel misstanden bij Jeugdzorg. Van de week was er ook in Nieuwsuur (28 september?)dat van de 65.000 meldingen bij het AMK maar 20.000 worden onderzocht. Wat gebeurd er met de andere 45.000? 
Er is een onvoldoende registratie systeem, de meldingen worden niet gekoppeld. Zo was er een voorbeeld van een buurman die melding maakte, er kwamen meer meldingen binnen over hetzelfde kind van andere officiele kanten. Er is niets mee gedaan en de moeder heeft haar kind vermoord.

Ik ben een voorstander dat de jeugdzorg naar de gemeente gaat, ik hoop van ganse harte dat er dan meer goed gaat! Geen kinderen die onterecht uit huis geplaatst worden en geen kinderen die ten onrechte onder de radar blijven met alle gevolgen van dien.

Het klinkt misschien heel lullig maar ik denk dat kinderen die het niet overleven beter af zijn dan de kinderen waar de mishandelingen consequent ontkend werden/worden. Ik heb zelf wel eens naar de overheid geschreven dat het humaner geweest zou zijn als de overheid me een spuitje had gegeven in plaats van me tot Staatskind te bombarderen. Hoe bitter is dat?

Trijntje

Ja het verhaal van Ada Busman is hier welbekend en zelfs gepubliceerd.. en je hebt helemaal gelijk Trijntje, dat is bitterheid ten top maar toch o zo begrijpelijk !!!