van Gast za 05 maa 2016, 22:01Het Hart
Op een dag stond er op het dorpsplein een jongeman die beweerde dat hij het mooiste hart van de wereld had. De mensen om hem heen zagen zijn hart en beaamden het. Zijn hart was...volmaakt! Geen enkel schrammetje of wondje. Nog nooit hadden ze zo'n mooi hart gezien. De jongeman straalde.
Plotseling verscheen er een oude vrouw op het plein die alles rustig in zich opnam. Met één beweging haalde ze haar hart tevoorschijn en legde het in haar gerimpelde handen. Nu keek iedereen naar het hart van de oude vrouw. Het sloeg krachtig, het zat alleen vol littekens en plekken waar het was opgelapt. Waar stukken misten, waren er andere in gezet. Er zaten rafelige hoeken aan, omdat ze niet precies pasten. Op sommige plekken misten zelfs delen en waren gaten zichtbaar. De mensen keken vol verbazing naar de vrouw; hoe kon ze haar hart zo open en bloot laten zien? Het leek wel of ze er zelfs blij mee was! "Is mijn hart niet niet het allermooiste?" vroeg ze aan de jongeman.
De jongeman keek naar het hart van de oude vrouw en lachte toen hij zag in welke staat het verkeerde. "U maakt een grapje" zei hij. "Vergelijk uw hart eens met het mijne: dat van mij is ongeschonden en gaaf. Dat hart van u zit vol littekens, gaten en scheuren."
"Dat zie je heel goed" beaamde de oude vrouw vriendelijk. "Toch zou ik niet met jouw perfecte hart willen ruilen. Want elk litteken vertegenwoordigt iemand aan wie ik mijn liefde heb gegeven. Ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het aan die persoon. En vaak geeft iemand mij dan een stukje van zijn hart terug om de lege plaats weer op te vullen. Die stukken zijn natuurlijk niet hetzelfde. Ik heb gerafelde plekken in mijn hart, dat ben ik met je eens. Het herinnert me eraan dat ik ook mijn liefde aan iemand heb gegeven die dat niet beantwoorde. Dat zijn de gaten die je ziet. Dat is het risico van de liefde. En al zijn de gaten pijnlijk, mijn hart blijft zo open. Het herinnert me eraan dat ik lief kan hebben. Zie je nu hoe échte schoonheid eruit ziet?"
De jongeman had ademloos staan luisteren, geraakt door het verhaal van de oude vrouw. Terwijl hij naar haar toe liep, deed hij een greep in zijn ongeschonden hart en scheurde er een stuk uit. Hij gaf het haar met trillende handen. De oude vrouw nam het aan en plaatste het in haar eigen hart. Toen nam zij een ander stuk uit haar eigen hart en legde het in de wond van het hart van de jongeman. Het paste niet helemaal en er waren rafels zichtbaar.
De jongeman keek naar zijn hart. Het was niet langer volmaakt, maar wel een stukje mooier geworden omdat de liefde van de oude vrouw nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en namen afscheid; om hun verhaal van het hart aan anderen door te geven.
Naar "Het helende verhaal" van Joke Goudswaard en Wibe Veenbaas
dank je wel voor het delen 
