Lotgenotencontact voor seksueel, psychisch en/of fysiek misbruikte personen

Om reacties te verkrijgen op jouw berichten, raden wij aan om ook op berichten van anderen te reageren om zodoende je aanwezigheid op het forum kenbaar te maken!
Nederland Heelt

Twitter

LEDEN IN HET NIEUWS

In het kader van het nieuwe vooronderzoek naar mishandeling van kinderen in tehuizen en pleegzorg door commissie Micha de Winter hebben wij een playlist gemaakt van videos waarop leden interviews geven over misbruik en mishandeling, deze zijn nog steeds actueel en kunnen als steunbewijs dienen voor anderen !
Bekijk HIER alle berichten in deze categorie

GASTBLOGS

  • Reageren

Je nergens bij voelen horen en trauma

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin zo 03 jan 2016, 00:42

Je nergens bij voelen horen en trauma Eenzaam-aegishjalmur-2288932018
Je nergens bij voelen horen en trauma

Veel mensen voelen zich wel eens eenzaam of zich ergens niet bij horen.
Maar wat nou als je je helemaal nergens bij voelt horen en dit komt door een trauma?


Daar gaat deze blog van een lotgenote over, over de dingen die ze heeft ontdekt in dit proces die wellicht kunnen helpen, met haar toestemming gedeeld.

Ik heb me vaak erg eenzaam gevoeld en het mij ergens bij horen voelen is zolang ik me kan herinneren iets wat ik niet heb gekend. 
Dit komt door mijn verleden, ik ben opgegroeid in een gezin waar het nou niet bepaald liefdevol en veilig was en dat is nog zacht uitgedrukt.

Eigenlijk heb ik altijd geprobeerd om mezelf te bewijzen en om er zo toch nog bij te kunnen horen. Zo ging ik andere mensen pleasen en probeerde ik het vrolijke meisje te zijn.
Zo liet ik al gauw weinig van mijn eigen emoties en mening zien.
Op school hoorde ik er niet bij en thuis ook niet en zelfs op straat werd ik gepest door 2 mensen waar een jeugdvriendinnetje en ik ook toch ook veel mee omgingen.
Ik ging met hun om, omdat ik mijn andere jeugdvriendinnetje niet wou teleurstellen niet omdat ik ze zelf zo aardig vond.

Er waren kleine momenten dat ik me er wel even bij kon horen voelen, maar er was en bleef een diep gevoel van er niet bij horen. Toen ik eenmaal weg was gelopen van mijn traumatische thuis situatie bij mijn vader, kwam ik in een crisisopvang terecht.
Ook daar liep ik tegen het probleem mij er niet bij voelen horen op en ging ik soms ook mee in negatief gedrag van andere jongeren om er bij te horen.

Echter waren er daar ook mensen die echt een vriend voor me waren, maar het gevoel van me ergens bij voelen horen? Ook hier voelde ik dat bijna niet, soms een klein momentje, maar eigenlijk was het gevoel van mij nergens bij voelen horen sluimerend chronisch aanwezig. Ik heb vaak twijfel aan mezelf gehad, ben ik dan zo raar dat niemand mij leuk vind?

Later mocht ik naar een gezinshuis na 6 zware weken in observatie crisisopvang, de periode in de observatie crisisopvang dat is ook traumatisch voor me geweest besef ik me nu jaren later. Die 6 weken zijn de reden geweest dat ik een opname in een pyschiatrische kliniek kosten wat het kost probeerde te voorkomen.

In een gezin zou je het gevoel vanzelf moeten krijgen dat je er bij hoort zou je zeggen.
Maar zo simpel is het niet geweest, nou was ik ook niet de makkelijkste, ik was ook erg jaloers, erg jaloers op de eigen kinderen die wel ouders hebben die van hen houden.

Ik heb het dan ook wel afgereageerd in die tijd op hun eigen kinderen en daar heb ik oprecht spijt van nu ik zie hoe een meisje die ik ken er af en toe mee worstelt dat zij wel ouders heeft die er zijn voor haar en van haar houden en dat er ook kinderen zijn die dat niet hebben, dan realiseer ik me ook hoe moeilijk dat soms voor mijn pleegzusjes moet zijn geweest en hoe onterecht en oneerlijk dat voor hen was. 
Als zij dit lezen wil ik daar dan ook oprecht mijn excuses voor aanbieden.
Want laten we wel wezen zij kunnen er niks aan doen dat zij wel hebben waar eigenlijk elk kind recht op heeft.

Ik had heel erg te maken met mijn eigen eenzaamheid gevoelens, ze hebben me geprobeerd gerust te stellen, maar bij mij zat het gevoel van er niet bij horen te diep en durfde me ook niet echt open te stellen en om te praten over mijn gevoel.
Ik heb ook momenten gekend dat het wat beter ging, en dat ik me er wel een beetje bij hoorde voelen. Toch is het iets heel moeilijks geweest, de kleine momenten dat ik me wel ergens bij voelde horen dat zijn momenten die ik koester.

Maar wat me vooral opvalt, dat ik steeds vaker momenten heb dat ik me ergens bij voel horen sinds het jaar 2015. Ergens denk ik dat het er ook mee te maken heeft dat ik een stuk opener ben geworden over hetgene wat mij bezighoud en over wie ik ben en wat ik heb meegemaakt. Wat mij heel erg heeft geholpen is onder andere lotgenoten contact in 2015.
Ik ben dit jaar naar een aantal lotgenoten bijeenkomsten geweest en bij elke bijeenkomst was het een warm bad en voelde ik dat ik er bij hoorde en dat ik er wel mag zijn.

Wat ook kenmerkend is dat ik zie dat mensen bij me blijven en om me blijven geven no matter what, of die even weg zijn geweest uit mijn leven toch weer terug komen wandelen in mijn leven en dat doet me goed. Ook geeft het feit dat er ook mensen zijn die er onvoorwaardelijk zijn en die mij helpen en steunen omdat ze om me geven zonder er zelf beter van te worden, maar die het echt om mij gaat, het gevoel dat ik er wel mag zijn.

Het is wel erg bijzonder dat vlak voor het nieuwe jaar begon, ik spontaan werd gevraagd om langs te komen bij de familie van een vriendin. Ik had al eerder een situatie meegemaakt met de moeder van die vriendin en met die vriendin dat er ergens iets in mij was, van wat bijzonder dat deze mensen me horen, en het gaf me het gevoel van acceptatie.

Toen ik het er de volgende dag over had met m'n pyschologe, merkte ze op dat het eigenlijk heel positief was, maar ook zag ze de twijfel en toen we het daar over hadden, kwamen we er achter dat het vooral de angst om een ander tot last te zijn, en de angst voor afwijzing is die mij liet twijfelen en dat het als het ware een soort bescherming voor mezelf is geworden om te twijfelen en mensen dan vervolgens ook maar niet te durven toelaten of wel toelaten maar dan tot op een zekere hoogte en niet verder.
Zij noemde dit de onthechte beschermer en het kwetsbare kind als je hier een naam aan zou moeten geven in therapie taal. Ik vind het zo'n mooie manier om het te benoemen wat er speelt de schema therapie manier.

Het grappige is ook dat ik nu bezig ben samen met mijn pyschologe om te werken aan de overtuiging dat ik er niet mag zijn, het is hard werken want daarmee geef ik ook tegengas tegen één van de dingen die mijn vader bijvoorbeeld veel tegen me zei, één van de dingen die mijn pyschologe heeft gedaan en wat ik heel bijzonder van haar vond, is dat ze me een kerstkaart stuurde die overigens na de kerst pas kwam met de post  Glimlach

Maar de tekst die er in stond vond ik zo waardevol dat ik het een heel bijzonder en fijn iets vond zo aan het eind van het jaar.
Ze schreef in het kaartje waar fijne feestdagen op stond aan de bovenkant het volgende:

Je nergens bij voelen horen en trauma Briefje

De laatste tijd komt steeds meer het gevoel van ergens bij horen, dit komt door verschillende vriendinnen en mensen in mijn omgeving die veel voor me betekenen.

Aan het eind van 2015 is er iets gebeurd wat mij echt een tegen ervaring heeft gegeven, en ik vind het zo mooi om te merken dat het echt even bij me binnen kwam.
Met oud en nieuw 2015 op 2016  zou ik eerst alleen zitten, en toen vroeg spontaan een vriendin in de buurt of ik langs wou komen, en de manier hoe ik verwelkomd werd door haar en haar familie, dat vond ik zo ontzettend fijn.

En mooi om te zien, dat ook ik er bij hoorde en bij werd betrokken, en dat ook ik er toe deed, dit was een ervaring die echt heeft geraakt.
Mensen die mij nog amper kenden, namen mij op in hun oud en nieuw en in hun gezin, ook kon ik kleine stukjes kwetsbaarheid van mijzelf laten zien, en er werd lief op gereageerd.
En het was ook nog eens mega gezellig, op Facebook heb ik al een post hier over gezet, maar het was serieus de gelukkigste en bijzonderste oud en nieuw die ik tot nu toe heb gehad.

Het is zo fijn dat ik mij steeds meer ergens bij voel horen en steeds meer geaccepteerd mag voelen, ergens denk ik ook dat het begint met jezelf accepteren en zelf opener worden in contact en mensen een kans te durven geven maar ook een kwestie van de juiste en liefdevolle mensen om je heen verzamelen.

Hieronder een paar tips als je je herkend in het gevoel van nergens bij horen:

1. Zelf acceptatie, je zelfvertrouwen hoort immers ook niet van anderen af te hangen, behandel jezelf als hoe je je beste vriendin zou behandelen.

2. Praat er over met iemand die je vertrouwt en vraag om bevestiging als je dat nodig hebt.

3. Realiseer je dat mensen niet zomaar met je omgaan, dat doen ze echt niet uit medelijden, dat doen ze omdat je iets voor hun betekend.

4. Probeer mensen een kans te geven, het voelt misschien veilig om bij twijfel en angst voor kwetsing/afwijzing veilig in je schulp te gaan kruipen en je gevoel af te sluiten, maar het is niet de oplossing want juist door tegen ervaringen kun je leren dat je er wel bij hoort en er wel mag zijn zoals je bent.

5. Blijf ten alle tijden jezelf, ga niet mee in het gedrag van anderen alleen omdat je dan denkt dat ze je dan aardig vinden of dat je er dan bij zou horen, want ook daar zal je op de lange termijn niet gelukkig van worden.

6. En tot slot wil ik zeggen heb geduld met jezelf, het gevoel is niet zomaar uit het niets gekomen en heeft een reden waardoor je dit gevoel hebt ontwikkeld en ook dat heeft de tijd nodig om verwerkt te worden.

7. En mijn allerlaatste tip, zoek Professionele hulp als je er niet uitkomt.

Ik wil al mijn lotgenootjes en de mensen die hier mee worstelen heel veel sterkte wensen.
Het is geen makkelijk proces en zal niet voor iedereen hetzelfde zijn maar met geduld en doorzettingsvermogen kom je vast al een heel stuk op weg.


Laatst aangepast door Admin op di 20 maa 2018, 13:34; in totaal 3 keer bewerkt

Goofy
Goofy

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 02-10-17
Reputatie : 258
Aantal berichten : 198
Punten : 2895

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Goofy za 04 nov 2017, 15:30

Ik wil graag reargeerde op wat ik net gelezen heb,jezelf de moeite waard vinden en dat je er mag zijn zoals je bent.Dat is moeilijk  voor me,vooral sinds ik weet dat ik sexueel ben misbruikt....vind ik mezelf helemaal niet meer de moeite waard. Dat was vroeger al niet ,ik deed altijd wat er van me verwacht werd.Ik vind het leven erg zwaar....liefs Goofy

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast za 04 nov 2017, 16:20

Dank voor het delen van deze blog"@Admin. Duidelijke tips staan erin.
En jij heel veel sterkte in het leven hoor @Goofy. Misschien zijn er toch mensen te vinden die jou wel waardevol vinden om wie je bent, en die verder durven te kijken, langs wat allemaal (zonder jouw schuld) met je gebeurd is.  Hou moed !
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin za 04 nov 2017, 19:34

Goofy schreef:Ik wil graag reargeerde op wat ik net gelezen heb,jezelf de moeite waard vinden en dat je er mag zijn zoals je bent.Dat is moeilijk  voor me,vooral sinds ik weet dat ik sexueel ben misbruikt....vind ik mezelf helemaal niet meer de moeite waard. Dat was vroeger al niet ,ik deed altijd wat er van me verwacht werd.Ik vind het leven erg zwaar....liefs Goofy

Dank je wel voor je reactie lieve @Goofy 
Wat je schrijft is heel herkenbaar voor vele lotgenoten, de meesten kampen met het gevoel niets waard te zijn.. Dat komt waarschijnlijk omdat je dit altijd wijs is gemaakt door je omgeving, daardoor raak je 'gehersenspoeld' om het zo maar eens te noemen.. je gelooft het omdat 'men' je dat heeft ingeprent !

Het is aan jou om nu te leren dat los te gaan laten want je bent net zo waardevol als ieder ander mens ongeacht wat je hebt meegemaakt ! Je verdiend het om van jezelf te leren houden en anderen moeten gewoon respect voor je hebben en je met respect behandelen..

Liefs,  Kom maar

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin za 04 nov 2017, 19:35

Joost schreef:Dank voor het delen van deze blog"@Admin. Duidelijke tips staan erin.
En jij heel veel sterkte in het leven hoor @Goofy. Misschien zijn er toch mensen te vinden die jou wel waardevol vinden om wie je bent, en die verder durven te kijken, langs wat allemaal (zonder jouw schuld) met je gebeurd is.  Hou moed !

Dank je wel voor je reactie @Joost  Duim omhoog

Broken
Broken

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 20-03-18
Reputatie : 32
Aantal berichten : 18
Punten : 2382

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Broken di 20 maa 2018, 04:03

ik ben hier net nieuw op het forum en lees nu deze blog..
Het is zo pijnlijk herkenbaar..
Het is zo fijn om te lezen dat er dus blijkbaar nog anderen zijn die dit ook zo sterk ervaren in hun leven, maar tegelijkertijd doet het ook zo intens pijn.
Soms voelt het wel alsof de eenzaamheid nog meer pijn doet dan de echte achterliggende oorzaken..
Maar misschien is dat wel heel raar om te zeggen/schrijven. Ik weet het niet zo goed..

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast di 20 maa 2018, 08:16

Niets is hier raar om te zeggen of schrijven @Broken. Het is inderdaad heel dubbel, erkenning vinden in teksten van anderen, jezelf niet de enige weten die ermee te leven heeft en toch ... de vragen die maar blijven komen bij jezelf over waarom.
Lees je maar goed in hier .... de ervaringen van anderen kunnen je krachtiger maken. Omdat je niet alleen bent. Omdat we hier samen aan het helen zijn. Probeer maar !!

Joost
troosten  (als dat okee is)
kasper
kasper

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 06-11-16
Reputatie : 93
Aantal berichten : 62
Punten : 3095

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van kasper di 20 maa 2018, 09:45

Hoi @Admin ik lees je blog en zie en voel herkenning, je eenzaam voelen, nergens echt bij horen.
Ik weet dat het moeilijk om te dragen is, maar samen hier op de chat zijn we één.
Dat stuk over zelfvertrouwen en zelfacceptatie is bij mij heel herkenbaar en moeilijk, maar stap voor stap zal ik mezelf leren kennen en me uit die diepte halen.
Iedereen hoort erbij, en iedereen kan zijn wie hij is, ongeacht leeftijd, geslacht, rugzak uit het verleden... 
Net dat vind ik zo mooi, ieder in zijn of haar waarde laten, en niet oordelen.

Groetjes

kasper troosten

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin di 20 maa 2018, 13:41

Broken schreef:ik ben hier net nieuw op het forum en lees nu deze blog..
Het is zo pijnlijk herkenbaar..
Het is zo fijn om te lezen dat er dus blijkbaar nog anderen zijn die dit ook zo sterk ervaren in hun leven, maar tegelijkertijd doet het ook zo intens pijn.
Soms voelt het wel alsof de eenzaamheid nog meer pijn doet dan de echte achterliggende oorzaken..
Maar misschien is dat wel heel raar om te zeggen/schrijven. Ik weet het niet zo goed..

Ik denk dat velen zich ook weer in jouw commentaar kunnen herkennen lieve @Broken vooral in de zin: "Soms voelt het wel alsof de eenzaamheid nog meer pijn doet dan de echte achterliggende oorzaken.." Je verwoordt het prima hoor, het is helemaal niet raar, het is een vaststaand feit dat dit vaak voorkomt! Hier op ons forum mag je je gedachten en gevoelens uiten, niets is raar.. er is altijd wel iemand die dezelfde ervaring heeft gehad of zich goed kan indenken waarom je iets voelt of denkt, voel je vrij om je te uiten!!

Knuffel als je die wilt  Knuffel

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin di 20 maa 2018, 13:45

kasper schreef:Hoi @Admin ik lees je blog en zie en voel herkenning, je eenzaam voelen, nergens echt bij horen.
Ik weet dat het moeilijk om te dragen is, maar samen hier op de chat zijn we één.
Dat stuk over zelfvertrouwen en zelfacceptatie is bij mij heel herkenbaar en moeilijk, maar stap voor stap zal ik mezelf leren kennen en me uit die diepte halen.
Iedereen hoort erbij, en iedereen kan zijn wie hij is, ongeacht leeftijd, geslacht, rugzak uit het verleden... 
Net dat vind ik zo mooi, ieder in zijn of haar waarde laten, en niet oordelen.

Groetjes

kasper troosten

Precies lieve @kasper we zijn hier allemaal elkaars gelijken ongeacht welke rugzak we dragen en het is zo fijn om elkaar het respect te gunnen dat we allemaal verdienen en elkaar in zijn/haar waarde te laten, dat is ons streven en ik vind het heel fijn dat jij het ook zo ervaart!
Samen helen we elkaar! 
Knuffel

Mirte-en-Co
Mirte-en-Co

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 24-12-17
Reputatie : 244
Aantal berichten : 142
Punten : 2937

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Mirte-en-Co wo 21 maa 2018, 14:57

Wauw @TonnyKamper, deze komt binnen...
Het doet me denken aan een gedicht dat we hebben geschreven.
Herkenning is pijnlijk, aan de andere kant geeft het aan dat er mensen zijn waar je  het gevoel hebt dat je het niet meer alleen hoeft te doen.
Ik kan oprecht zeggen dat ik hier, bij jullie, het gevoel heb dat ik ergens bij hoor. Dank jullie wel daarvoor.  Knuffel



Eenzaam...


Bij mijn geboorte
heb ik een rugzak meegekregen.
Onderweg op mijn levenspad
kom ik heel veel mensen tegen.
 
Door hen wordt er van alles
in mijn rugzak gepropt.
Het gaat maar door
alsof het nooit stopt.
 
Mijn rugzak wordt steeds zwaarder.
Mijn rug kan het gewicht niet aan.
Ik moet keihard vechten om
overeind te blijven staan.
 
Het gewicht drukt op mijn schouders
daardoor loop ik helemaal  krom.
Ik verlies heel veel kracht
en dan in eens,  val ik om.
 
Mijn rug is gebroken.
ik kan niet meer opstaan.
Overal zie ik mensen.
Ik voel  me zo eenzaam.
 
Iedereen heeft het zien gebeuren
maar ze laten me in de kou staan.
Ze zeggen dat ik niet moet zeuren
en gewoon moet opstaan.
 
Ze begrijpen me niet.
Ik probeer het keer op keer.
Maar wat ik ook doe,
ik heb echt geen kracht meer.
 
Mensen kijken heel even om
maar lopen dan gewoon door.
Het bevestigt mijn gevoel
dat ik nergens bij hoor.
 
Mijn hele lijf schreeuwt het uit
van pijn en van verdriet.
De nood is heel hoog
maar hulp vragen, durf ik niet.
 
Wat ik nodig heb, is iemand
die me recht in mijn ogen aankijkt.
Iemand die mijn wanhoop ziet,
en een hand naar me uitreikt.
 
Iemand die me begrijpt
en die me zal vragen
Jouw rugzak is veel te zwaar,
Zullen we hem even samendragen?


Mirte&Co.

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin wo 21 maa 2018, 15:18

Hé wat fijn om te lezen dat je voelt dat je bij ons hoort lieve @Mirte-en-Co  :hart2: en wat een raak gedicht !! Inderdaad samen de rugzak dragen zegt het allemaal, dat is waar het om draait, samen delen, samen helen, samen sterk!!!
Ik maakte een poos geleden dit plaatje ervoor om op FB te delen...

Je nergens bij voelen horen en trauma Samens10

Liefs en een dikke knuf  Knuffel  Liefs

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast wo 21 maa 2018, 17:58

Wat een raak gedicht is dat Mirte-&-Co.  Jullie horen er hier zo helemaal bij, dus inclusief rugzakje met verleden !! Het samen helen en delen is als het huren van een bolderkar waar iedereen even de rugzakjes en andere zware last op neer kan leggen. Gezamenlijk trekken we die kar, of duwen hem. Samen wordt het lichter, dit karwei. Berg op en berg af, zelfs door dalen heen. Over zonnige wegen en door hartstikke donkere bossen. Niemand is echt alleen. We helpen elkaar met het duwen en trekken van die kar met onze loodzware rugzakjes. En ja ... het samen doen is vaak nog gezellig ook. Het is belangrijk wat jullie schrijven en hier delen. Voor jullie voel ik zoveel respect ! 

Respect  Joost
Mirte-en-Co
Mirte-en-Co

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 24-12-17
Reputatie : 244
Aantal berichten : 142
Punten : 2937

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Mirte-en-Co do 22 maa 2018, 15:23

Dank je @TonnyKamper en @Joost

Ik vind de afbeelding ook heel erg veelzeggend. Knap gemaakt.  Super

Tegenwoordig is mijn motto: Delen helpt helen.

Het is fijn om zo'n positieve feedback van jullie te krijgen.  
Mijn muur die bestaat uit negatieve gevoelens naar de grote boze buitenwereld 
wordt met heel kleine stukjes afgebroken... it make's me cry...

Big hug Liefs Dankjewel

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin do 22 maa 2018, 15:33

@Mirte-en-Co Je nergens bij voelen horen en trauma T0507  Hartekus  Liefs  Knuffel

Broken
Broken

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 20-03-18
Reputatie : 32
Aantal berichten : 18
Punten : 2382

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Broken za 24 maa 2018, 23:46

Lieve Mirte-en-Co
Wat een pijnlijk eenzaam gedicht. Maar wel prachtig verwoord. Dank voor het delen.
Liefs, broken.

Anonymous
Kwek
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Pijn

Bericht van Kwek ma 26 maa 2018, 18:16

Ik ervaar heel veel pijn zowel innerlijk als lichamelijke pijn,de buiten wereld snapt niet hoe het is om je zo te voelen.In de nacht,lig ik voor me uit te staren en zie de beelden stuk voor stuk,kan daardoor niet slapen.Ik ben zo bang en voel zoveel pijn! Mensen om me heen tonen weinig tot geen begrip, terwijl ik het wel zou willen uit schreeuwen!Help me,verdomme,ik kan het niet alleen!!!Gr.Goofy
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin ma 26 maa 2018, 18:35

Kwek schreef:Ik ervaar heel veel pijn zowel innerlijk als lichamelijke pijn,de buiten wereld snapt niet hoe het is om je zo te voelen.In de nacht,lig ik voor me uit te staren en zie de beelden stuk voor stuk,kan daardoor niet slapen.Ik ben zo bang en voel zoveel pijn! Mensen om me heen tonen weinig tot geen begrip, terwijl ik het wel zou willen uit schreeuwen!Help me,verdomme,ik kan het niet alleen!!!Gr.Goofy

Dat is voor velen heel herkenbaar hoor @Goofy goed dat je dit deelt, hier vindt je wel begrip ook al is het 'slechts' digitaal !! troosten

Saartje
Saartje

Je nergens bij voelen horen en trauma Vip31110

Registratiedatum : 03-10-18
Reputatie : 31
Aantal berichten : 20
Punten : 2104

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Saartje za 06 okt 2018, 09:33

Dank voor het delen van dit alles en jullie eerlijke oprechte openheid.
Met tranen in de ogen heb ik hier zitten lezen omdat het zo herkenbaar is.
Helaas slik ik de woorden die ik eraan geven wil nog in.
Intern ben ik nog niet zover.

Liefs Saartje.

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast za 06 okt 2018, 14:01

Hoi @Saartje

Fijn dat je hier bent. Niet vreemd dat dit je zo raakt allemaal. Niemand verwacht van jou dat je woorden geeft aan gedachten of gevoelens als je daar intern nog niet aan toe bent. Wees welkom om te delen wat je wilt, als jij het daarvoor de tijd vindt. Neem je tijd maar. Dat is goed. 

Groeps hug  groepsknuffel voor Saartje ( als dat oké voor je is) 

Joost
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin za 06 okt 2018, 15:45

Saartje schreef:Dank voor het delen van dit alles en jullie eerlijke oprechte openheid.
Met tranen in de ogen heb ik hier zitten lezen omdat het zo herkenbaar is.
Helaas slik ik de woorden die ik eraan geven wil nog in.
Intern ben ik nog niet zover.

Liefs Saartje.

Voel je welkom en veilig hier op het forum @Saartje wij (h)erkennen wat je meemaakt..
Doe wat voor jou goed voelt, wil je iets delen, prima, maar als je daar nog niet aan toe bent lees dan eerst gerust mee, hier mag alles en niets moet hoor.
Stapje voor stapje in je eigen tempo, je hebt zelf de regie in handen of en wat je wilt delen..
Wij leven met je mee  troosten

Liefs en een digitale knuf als je die wilt  Knuffel

Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin ma 08 okt 2018, 20:32

Lieve mensen die gereageerd hebben op dit artikel, ik heb even een vraag, is ieder van jullie zich ervan bewust dat dit een openbare blog is die ook door buitenstaanders gelezen kan worden, dus ook jullie reacties erop..?

Als dit n.l. niet het geval is en jullie je reacties liever niet openbaar hebben kunnen jullie ze alsnog verwijderen of aangeven dat ze verplaatst moeten worden naar een besloten forum, dan draag ik daar zorg voor!  Wachten

Anonymous
hartstikke
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty kapot

Bericht van hartstikke za 15 dec 2018, 02:56

ik ben helemaal niets me hele leven is kapot ze moesten me niet me hele leven in tehuizen&pleeggezinnen ik ben zo erg mishandelt ik kom er nooit meer overheen,de nederlandse staat had de verantwoording over mij "onder justitie"noemde ze dat zo mooi,ze hebben nooit naar me omgekeken nooit niet,ook niet toen ik op latere leeftijd probeerde mijn verhaal te doen en verhaal te halen,alle dossiers zijn weggegooid vanwege wet privacy persoonsgegevens me hele leven in de prullenbak alsof het niets is en mij word vertelt dat ik niks kan bewijzen en dus ook nergens aanspraak op kan maken ik ben helemaal niets alsof er nooit iets gebeurt is,ik kan er niet mee leven
Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast za 15 dec 2018, 10:40

Hartstikke misschien kun je lid worden van het forum daar ben je welkom. Heftig dat je het gevoel hebt dat je er niet mee kunt leven.
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin za 15 dec 2018, 14:49

ik ben helemaal niets me hele leven is kapot ze moesten me niet me hele leven in tehuizen&pleeggezinnen ik ben zo erg mishandelt ik kom er nooit meer overheen,de nederlandse staat had de verantwoording over mij "onder justitie"noemde ze dat zo mooi,ze hebben nooit naar me omgekeken nooit niet,ook niet toen ik op latere leeftijd probeerde mijn verhaal te doen en verhaal te halen,alle dossiers zijn weggegooid vanwege wet privacy persoonsgegevens me hele leven in de prullenbak alsof het niets is en mij word vertelt dat ik niks kan bewijzen en dus ook nergens aanspraak op kan maken ik ben helemaal niets alsof er nooit iets gebeurt is,ik kan er niet mee leven

Dat is hartverscheurend verdrietig "hartstikke"  Huilen maar ook weer herkenbaar voor velen onder ons.. je bent van harte welkom om lid te worden zoals @Kolibrie al aangaf, wij proberen elkaar hier te ondersteunen, te bemoedigen en tips te geven, we zijn hier lotgenoten onder elkaar, we doen het voor elkaar en met elkaar en daar vinden we vaak steun in die we elders niet kregen.. Immers lotgenoten herkennen de pijn en het verdriet en weten waar je doorheen gaat..

Dus heb je daar behoefte aan, meldt je dan aan, het is gratis hoor!!
Ik wens je veel sterkte toe!!  troosten

Anonymous
Hendrikje
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty wat ik over je blogpost wil zeggen is

Bericht van Hendrikje di 02 apr 2019, 19:57

Aan het einde van benoem je enkele punten die elke lotgenoot kan gebruiken of in z’n/ haar achterhoofd moet houden. Je zegt heel terecht dat iedereen mag inzien dat hij/zij de moeite waarde is. Het is alleen gewoon zo moeilijk dat te begrijpen als je je hele leve maar een kant van het verhaal hebt gehoord en aangeleerd.
Ik leerde pas het verschil in het gedrag tussen mijn ‘ouders’ en die van anderen in te zien toen ik met anderen in aanraking kwam. Zelfs dan nog duurde het een hele tijd voordat ik veranderde.
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin di 02 apr 2019, 21:26

Hendrikje schreef:Aan het einde van benoem je enkele punten die elke lotgenoot kan gebruiken of in z’n/ haar achterhoofd moet houden. Je zegt heel terecht dat iedereen mag inzien dat hij/zij de moeite waarde is. Het is alleen gewoon zo moeilijk dat te begrijpen als je je hele leve maar een kant van het verhaal hebt gehoord en aangeleerd.
Ik leerde pas het verschil in het gedrag tussen mijn ‘ouders’  en die van anderen in te zien toen ik met anderen in aanraking kwam. Zelfs dan nog duurde het een hele tijd voordat ik veranderde.

Dank voor je reactie Hendrikje !!  Dankjewel

Velen hier delen je mening/ervaring daarin, dat is heel herkenbaar!
Soms duurt het vele jaren voordat iemand in gaat zien wat er mis was omdat zij dan pas geconfronteerd worden met hoe het bij anderen gaat en dat dit heel erg verschilde van de eigen situatie.. Maar het is nooit 'te' laat om te ontdekken hoe waardevol je bent hoor en vaak kunnen lotgenoten daar een steentje aan bijdragen doordat ze (h)erkenning bieden..

Ook jij bent van harte welkom om lid te worden en dat te ondervinden Je nergens bij voelen horen en trauma T2750
Deelname is gratis!

Ik wens je veel sterkte toe  troosten

Anonymous
elly
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van elly do 23 mei 2019, 11:46

Het eindeloze begrip tonen voor personen die begrip blijven vragen omdat ze als excuus hebben dat hun leven ook niet makkelijk was en daarom het recht opeisen om te doen wat ze doen ..Ik trap er niet meer in .Een persoon die mishandelt is een persoon die mishandelt .Een persoon die een ouder verstoot is een persoon die een ouder verstoot .Achter welk excuus men zich ook verschuilt .En dan kan ik alleen maar hopen dat men daar op gegeven moment nachtenlang wakker van ligt omdat je verschuilen achter je excuses niet meer lukt .En dan ja dan zal de cirkel verbroken zijn .Al blijf je een persoon die het gedaan heeft .Dan ben je in ieder geval een persoon die het niet meer zal doen .
Anonymous
elly
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van elly do 23 mei 2019, 12:47

Wat ik dus eigenlijk bedoel te zeggen Je hoeft geen verantwoording meer af te leggen over het jou aangedane ..Dat is een diepe valkuil en dient alleen de dader .Neem verantwoording voor het gedane .stuk gezonder
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin do 23 mei 2019, 14:30

Dank je wel voor jouw bijdragen aan de discussie elly Respect Super

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Pijnlijk herkenbaar

Bericht van Gast wo 01 jan 2020, 17:05

Ik ben bijna 55 en voel dit nog steeds zo: nergens bijhoren. En ik hunker er naar om ergens bij te horen. Ik ben zonder liefde opgevoed. En mijn ex bekende 2 jaar geleden dat hij niet weet of hij ooit van mij hield en deed smalend over liefde. Dit was het laatste zetje om over de rand te gaan. Ik ben sinds begin 2019 officieel gescheiden en sinds februari 2018 woonde ik al niet meer bij hem. Ik heb mij te lang voor de gek laten houden. Ik voelde mij altijd al eenzaam en begrijp nu sinds ptss er uitklapte en ik in therapie ging waarom. Het zijn de gevolgen van emotionele verwaarlozing en misbruik.
Admin
Admin

Je nergens bij voelen horen en trauma Oprich10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 3489
Aantal berichten : 4323
Punten : 21733

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Admin wo 01 jan 2020, 17:31

Welkom op het forum @Alice54  Love it Wat je schrijft is heel herkenbaar voor veel lotgenoten hoor!
Moedig dat je de stap hebt gezet om voor jezelf te kiezen  Respect
Je bent hier meer dan welkom om te delen wat je kwijt wilt, alles mag maar niets moet hier!

Liefs en veel sterkte  troosten Handen maken hart

TonnyKamper
TonnyKamper

Je nergens bij voelen horen en trauma Webmas10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 728
Aantal berichten : 585
Punten : 10768

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van TonnyKamper wo 01 jan 2020, 17:43

Welkom op het forum @Alice54  Toppie en dank je wel voor je bijdrage aan deze discussie  Dank je

Anonymous
Gast
Gast

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van Gast wo 01 jan 2020, 18:32

Dank je wel. Ik kan er gevoelsmatig ook niet ècht ergens mee terecht. Ik kan mij daardoor nog steeds er niet goed over uiten. Het is een heel lastig om nu mee om te gaan. Ik heb alles heel lang weggeduwd. Emoties waren niet veilig. En nu zijn ze er soms. En ik kan er niks mee.

Is dit de verborgen ruimte of openbaar? Ik moet hier nog even de weg vinden.
TonnyKamper
TonnyKamper

Je nergens bij voelen horen en trauma Webmas10

Registratiedatum : 20-07-13
Reputatie : 728
Aantal berichten : 585
Punten : 10768

Je nergens bij voelen horen en trauma Empty Re: Je nergens bij voelen horen en trauma

Bericht van TonnyKamper wo 01 jan 2020, 18:41

Dit is een openbaar forum @Alice54 als je even naar de VIPS Fora categorie kijkt dan kun je kiezen uit de VIP's  of VIP-V fora, deze zijn besloten en alleen toegankelijk voor leden die lotgenoot zijn.. de eerste is een gemengd forum voor mannen en vrouwen de tweede is een forum alleen voor vrouwelijke lotgenoten, andere leden hebben daar geen toegang..

Je mag daar delen wat je wilt en hoe je het wilt, je mag alles zeggen, alles mag maar niets moet is ons motto  Ja Handen maken hart

  • Reageren

Het is nu di 19 maa 2024, 11:34